meditatie.spirituelestartpagina.be

Boot - meditatie

Meditatie om het Zelf te ervaren

(neem de handleiding nog eens door en lees dan deze tekst vanuit je hart)

Laten we eerst stilstaan bij de metafoor "boot". Een boot vaart op het water en heeft daardoor een beperktheid in handelen maar geeft tegelijkertijd een zalig gevoel van wiegen. Er zijn kleine en grote boten. De kleinste boot, een roeibootje, is jouw eigen plaats, je innerlijk, je diepste "zijn".

Je kijkt verder naar je naaste omgeving, dan stap je over, je stapt in een zeilbootje, ééntje ter grootte van je gezin, nog niet zeewaardig maar je kan reeds op grote meren gaan varen. Het vraagt behendigheid, het vraagt teamwerk.

Je kijkt verder en ziet je omgeving zoals je werk, familieleden, buren en als je daar actief wil in meedraaien stap je in een plezierjacht, een zeer grote waar al de mensen op kunnen die tot je naaste omgeving behoren. Hier is er sprake van een kapitein, er is bemanning, alles wordt gestructureerd. Je kan zelf niet meer bepalen of je er uit kan of niet, je moet de regels volgen, je moet wachten tot de volgende haven om iets nieuws te ervaren.

Je kijkt verder en ziet je land, de wereld, de organisaties, de regering en dit is een echte grote boot. Het is een schip ter lange omvaart. Je kan vrij kiezen of je erin stapt maar je weet op voorhand dat je niet alles weet over het schip, de inhoud en zijn bemanning, dat ze je niet volledig informeren, dat het schip niet zomaar kan stoppen, dat het niet zomaar van koers kan veranderen. Alles vraagt tijd en geduld op dit schip en vooral "overgave" want je beseft dat je niets meer kan doen. Je mag wel opklimmen in de hiërarchie van de bemanning en proberen bij te sturen maar wil je dat wel ? Wil je wel meedraaien op dit schip ? Wil je terug naar de plezierboot ? Wil je terug naar je zeilbootje op het meer van Genève?

Neen, je wilt terug naar je roeibootje. Op elk ogenblik kan en mag je terug naar je eigen roeibootje. En deze keer ga je de rollen omdraaien. Je gaat mensen uitnodigen op je bootje maar één voor één want je bootje kan niet tegen meer gewicht.

Kijk eerst of het meer waarop je bent rustig is, het mag geen kabbelende beek zijn en zeker geen wildwaterrivier. Kom tot rust in het roeibootje en zie dat er vrede en vreugde is rondom jou. De natuur en vooral het water geven je intense gevoelens van rust en geluk.

Je kijkt in je roeibootje en merkt een lege plaats op - dit is duidelijk voor gasten want je hebt er kussens gelegd en duidelijk gemaakt dat iedereen, ook je grootste vijand, echt welkom is in je bootje. Blijf kijken naar de gastenplaats en wacht nu tot er iemand komt zitten of nodig iemand uit dan wel in alle vrijheid. Je hoeft de persoon niet te zien, het gaat over gevoel. Elke situatie en persoon heeft zijn unieke trilling en die herkennen we steeds. Verwelkom de eerste persoon en blijf even met hem/haar in vrede zitten, rustig wiegend op het stille water van het meer. Stel hem/haar rustig een vraag en wacht op een antwoord - zonder iets te verwachten. Komt er geen gedachte bij je op - laat het dan gaan.

Als er een gedachte komt, geef er dan eerst liefde aan door ze te verbinden met je spirituele hart. Stuur deze gedachte terug naar de gast en vraag voor een antwoord. Zo leren we communiceren vanuit ons innerlijke.

Als we geen communicatie krijgen, vragen we aan ons hogere leiding om de gedachten te laten insijpelen na de meditatie en de uren nadien, de dagen nadien, de weken nadien. We vragen om positieve berichten over de gast die ons bezocht heeft. We vragen om inzichten.

Als we klaar zijn met deze gast, dan kunnen we een volgende gast vragen. We herhalen de communicatie tot er voldoening is en vrede.

Als we willen stoppen met het uitnodigen van gasten, vragen we aan ons Hoger Zelf om bescherming van ons bootje, dat het anker stevig mag vastblijven in het meer en dat het Hoger Zelf hierover moge waken.

Kom rustig uit de meditatie, neem papier en schrijf uw ervaringen op.

opgemaakt door Muralikrishna - klik hier voor de meditatieuitleg

terug naar de Meditatie startpagina

Spirelbe - 2007